JEC Composites 2010 Parijs, voorbereiding deel 1 van 2

“Stop het in een bus, goed schudden, en dan komt er iet moois uit.”

De JEC is een begrip in composietland; het is de grootste composieten beurs van Europa. Groot Composiet en Enterprise Europe Network organiseren samen voor composiet ondernemers een gezamenlijke reis naar deze beurs. In totaal hebben we zo’n 27 ondernemers en mensen van kennisinstellingen aan boord voor deze reis. Natuurlijk heb je als organisator niet in de hand hoe de chemie zal zijn, maar de ervaring leert dat deelnemers meestal veel van elkaar leren (zie ook de blog over speeddaten).
Groot Composiet is een alliantie gestoeld op de principes van open innovatie. Met een gezamenlijke reis kun je enkele van de randvoorwaarden voor open innovatie scheppen. Je kunt niets afdwingen, dus maar hopen dat het een succes wordt. Jack Smit van Polux verwoordde open innovatie als volgt: “Het doel is niet om het beste/grootste stukje taart te veroveren, maar om met elkaar ervoor te zorgen dat de taart veel groter wordt. De composiet taart kan ook echt nog veel groter.” Zie Blue Ocean Strategy.
Hoe pakken we het aan?
Om te beginnen, neem een bus (trein werd te duur). Pik daarmee de ondernemers en enkele wetenschappers uit heel Nederland op. Ga vervolgens gezamenlijk naar een hotelletje in Parijs. Organiseer een gezamenlijk diner dat mogelijk een belediging aan de Franse kok wordt (ja! er is niet zoveel tijd i.v.m. een interessant avondprogramma). Bovendien, zo is mij verteld door iemand die het kan weten, mensen die al wat langer met composiet werken hebben een neus die iets minder gevoelig is. Geen ander alternatief dus dan het organiseren van een goed avondprogramma dus! Enterprise Europe Network heeft enkele buitenlandse gasten gevraagd om hun visie te geven op composieten en op internationale samenwerking.
Het programma is nog onder voorbehoud. Er komen enkele Turkse composiet ondernemers. Wat zouden we samen met Turkije kunnen doen? Concurrent of partner? Dat wordt interessant. Verder iemand van het Nederlandse consulaat in Bordeaux die vertelt hoe de bedrijven, de markt en de mogelijkheden in zijn regio zijn. Enkele wetenschappers van de Universiteit Leuven krijgen de gelegenheid om hun visie op composieten met ons te delen. Dit is het 'geplande' programma. Eigenlijk hoop ik dat het lukt er een mooi rommeltje van te maken en dat enkelen min of meer spontaan op de zeepkist klimmen en vertellen hoe ze er zelf tegenaan kijken en wat ze zoal meemaken.
In ieder geval kunnen we als Groot Composiet groep ons onder handen werk voorleggen. Op naar een goede inhoudelijke discussie!
“Stop het in een bus, goed schudden, en dan komt er iet moois uit.”

PS.
Als je toevallig op eigen gelegenheid naar de JEC bent gekomen maar wel geïnteresseerd bent om deel te nemen aan het avondprogramma, laat het mij even weten. Je bent van harte welkom. 13 April, het start ongeveer om 21:30, en we vertoeven in Hotel Mercure Gare d’Austerlitz.

Liggen als een dijk en staan als een huis

Niet alles wat ik tegen kom en waar we met Groot Composiet aan werken is voldoende rijp en openbaar om hier in de blog te verschijnen. Alles op z'n tijd.

De ontwikkeling die ik in deze blog bespreek heeft onlangs een prijs gewonnen als innovatieve waterkering en waterberging de eXtra. Dit is voldoende openbaar om hier onder de aandacht te mogen brengen. Dat was op de RIONED dag, 4 Februari. Stichting RIONED is een soort branche organisatie die van alles (bedrijven en kennis) rond riool, regenwater en grondwater met elkaar verbindt. RIONED ken ik nog via een bedrijf dat ik adviseerde, het is een van de belangrijke partners voor eenieder die iets van betekenis wil doen met riool, regen of grondwater water. Hun prijs winnen is daarmee een flinke opsteker.

De eXtra is een dijk die pas een dijk wordt als het water tot aan de lippen staat. In de betonnen bak (grijs) zitten drijvende elementen, rood en geel in bovenstaande tekening. Deze komen vanzelf omhoog door hun drijfvermogen als er water in de bak stroomt. Een prototype is getest met windkracht 12 in een waterloopkundig lab. Het idee komt van een particulier. De aannemer Van Dijk Maasland en Grondmij zagen er wat in en hebben engineering gedaan en prototypes gemaakt en getest.
Je kunt je afvragen of het niet veel makkelijker is om een dijk gewoon met zand, stenen en klei zoveel op te hogen als nodig.
Voor wie het nog niet wist, een dijk ligt niet als een dijk, maar is meer een plastisch geheel.... Een ophoging van de dijk drukt met zijn gewicht de onderkant van de dijk opzij totdat het weer enigzins in evenwicht is. Er is dus flink meer zand en puin nodig dan het topje dat hoger moet. Evenmin als een dijk "ligt als een dijk", staan de huisjes achter die dijk ook niet als een huis. Bij een verhoging is er een flink risico dat een deel van het huis meebeweegt. Een dijkelement dat geen gewicht toevoegt is dan heel wenselijk. Het in de eeuwen gesettelde evenwicht wordt daardoor in ieder geval niet verstoord.
Zo'n groot dijk element moet licht en sterk zijn. Liefst ook nog onderhoudsarm, zelfdenkend, niet in de weg staan/liggen als er geen watersnood is en dan automatisch, onafhankelijk van een of andere elektrische aandrijving om op tijd omhoog te komen. Misschien kan met een slim ontwerp in composiet al die rollen worden vervuld. Daar willen we als Groot Composiet aan werken.
Daarom zijn we op zoek naar een locatie waar deze dijk extreem goed tot z'n recht kan komen. Bijvoorbeeld een kade die slechts enkele keren per jaar bij springtij onder water loopt, maar zich duidelijk niet leent voor een permanente dijk.
Wie weet er zo'n plek?