Duurzaam in Groot Composiet

Zomer 2009 is in Nederland een bommetje gevallen. Het tijdschrift Product publiceerde in Juli een LCA onderzoek naar alternatieve materialen om een brug van te bouwen. Het ging om een 12 meter lange verkeersbrug in composiet, gemaakt door Fibercore. In de studie werden alternatieve materialen, staal, beton, glasvezel en carbon composiet voor die brug met elkaar vergeleken op hun ecologische footprint. Copie van het artikel uit Product is hier. Zie ook de vorige blog hieronder voor uitleg over footprint en duurzaamheid. Wat is hier aan de hand?

1. Dit vergelijkend onderzoek is belangrijk omdat er vele honderden bruggen in Nederland vervangen moeten worden. Nederland wordt er beter van als hiervoor een goed en duurzaam alternatief wordt gebruikt. De Rijksoverheid probeert 100% duurzaam in te kopen.
2. Dit is ook een belangrijk onderzoek omdat bedrijven die traditioneel deze bruggen in beton en staal mochten leveren hierdoor pijnlijk buiten spel komen te staan.
3. Dit is een belangrijk onderzoek omdat er behalve bruggen nog veel meer grote constructies zijn die traditioneel in beton en staal worden uitgevoerd. Denk bijvoorbeeld aan gevels van composiet, grote schepen van composiet en zelfs grote constructies van composiet.

Oh-ja, de uitslag van het onderzoek! De glasvezel composiet brug kwam met grote voorsprong als duurzaamste alternatief uit de bus. Bommetje staat op scherp. Doorslaggevend was het verschil in de hoeveelheid benodigde energie voor de bouwmaterialen. Met duurzaamheid als inkoop eis is het speelveld plots gekanteld. Sinds 2010 moet de rijksoverheid 100%, gemeentes 75%, provincie en waterschappen 50% duurzaam inkopen.

Hiernaast een grafiek uit een eerder, vergelijkbaar onderzoek van dr. R. Daniel van Rijkswaterstaat dat de verschillen in energie ook goed weergeeft. Een link naar zijn artikel is hier te vinden en ook in de rechter kantlijn van deze blog.
De bom is eigenlijk nog maar net ingeslagen, de werkelijke schade voor de beton en staal sector is nog niet echt doorgedrongen. Wat zou nu voor de staal en beton sector het beste verweer kunnen zijn? Onduidelijkheid creëren is eigenlijk genoeg om enige jaren tijdswinst te boeken. Er wordt intussen een vervolg LCA onderzoek gedaan. Voor de tabaksindustrie heeft die aanpak decennia lang goed gewerkt. Pas in 1998 erkende de eerste CEO uit die sector dat roken slecht voor de gezondheid was. Tot die tijd kon en werd elk onderzoek dat negatief was voor tabak juridisch aangevochten.
Ik denk dat net als met tabak het nog jaren zal duren voordat composiet officieel erkend duurzamer is dan beton en staal voor een aantal grote constructies. Intussen weten jij en ik, net als met tabak, wel beter.